Yolanda op bezoek

14 tot en met 17 augustus hadden we alweer een gast uit Nederland. Gezellig! Dit keer was het Yolanda, een oud collega van André. Yolanda heeft ons verblijd met wat Nederlandse producten: lekkere  kaas, pindakaas en een klomp met een plantje erin die nu aan onze muur hangt. Bedankt Yolanda!

Aangezien ik in mijn drukke week zat heb ik de meeste activiteiten niet meegekregen. Maar ik ben nog wel een ochtendje meegeweest naar Clumber park. Clumber park blijft een erg mooi park. De meeste keren dat we er zijn geweest viel het weer wat tegen, maar dit keer was het een prachtige dag!

Ook heeft Yolanda ons nog mee uit eten genomen. We zijn naar de Relish geweest, bar en grill met zeer goed eten en heerlijke cocktails. Heb dan ook genoten van nacho's vooraf, heerlijke spareribs (mijn favo!) met een cappuccino mouse toe.

Geslaagde dagen dus! 

Onverwacht bezoek

Mijn broertje Berry en zijn vriendin Marieke waren op fietsvakantie in Schotland (heel stoer!). Bij fietsen weet je natuurlijk niet hoe voorspoedig de reis zal verlopen. Blij verrast waren we dan ook toen we een belletje kregen of ze nog langs konden komen.

In de maand augustus hadden we al meerdere logeerpartijen gepland staan, maar gelukkig niet op deze data, dus het logeerbed was vrij!

Helaas was het voor mij een werkweekend, dus deels hebben we ze van tips voorzien wat leuk is om te bezichtigen. Gelukkig had ik ook een dagje vrij, dus hebben we ze meegenomen Doncaster in om onze woonomgeving te laten zien.

Hier hoorde natuurlijk ook een lunch in onze favoriete tearoom (met superlekkere koffie) bij.

Het was een gezellig weekend!

Britt

Britt is inmiddels alweer 9 jaar oud en hoewel je dat op haar gekke momenten niet kunt merken zie je toch wel degelijk het grijs rondom haar oogjes groeien. En bij oudere hondjes horen de daarbij behorende kwaaltjes. Britt had 2 bultjes, een rechts op haar borstkas wat bij nader onderzoek een klein vetbultje bleek te zijn en een bultje op haar linker elleboog. De vetbult kan geen kwaad zolang hij niet te groot wordt, maar bij de andere bult kon ik er niet achterkomen wat het voor bultje was. Natuurlijk hield ik het goed in de gaten en toen bleek dat het toch wat groeide en ze het open ging stoten moest het dus gebeuren, ik zou Britt opereren.

Op 8 augustus ging Britt dus 's ochtends mee naar mijn werk. Geen idee had ze waarom ze geen ontbijt had gehad, maar ze vond het wel geweldig om iedereen op m'n werk te begroeten. Ik verwachtte dat ze ongeduldig zou zijn met bloed prikken, maar ze was superbraaf! Gelukkig waren al haar bloedwaarden goed en kon ze veilig de narcose in. Ik heb haar zelf geopereerd en ik moet zeggen dat is toch nog wel een tikkie spannender en gekker dan andermans dieren. Gelukkig ging de operatie goed en is Britt goed wakker geworden uit de narcose. Alleen op de dag zelf was ze nog een beetje slaperig. De volgende dag deed ze alweer alsof er niks gebeurd was! Voor ons de zware taak haar rustig te houden... Maar onze stoere meid heeft niet naar haar hechtingen getaald en de genezing ging voorspoedig!

Ondertussen zijn de hechtingen eruit en mag ze langzamerhand weer gekkigheid gaan uithalen. De uitslag van het bultje is gelukkig goedaardig, dus we zijn weer helemaal opgelucht!

Fairburn Ings

Nu we lid zijn van de RSPB willen we natuurlijk wel alle parken die bereikbaar zijn verkennen. 7 augustus zijn we daarom naar Fairburn Ings gegaan. Ook dit prachtige natuurgebied ligt op maar een half uurtje van ons vandaan.

We hebben niet alles in een keer kunnen bekijken, aangezien het een uitgestrekt gebied is. Het rondje wat wij hebben gelopen was deels over de weg wat jammer is. We zijn er nu achter dat dat ook anders kan, dus volgende keer beter.

Weer vele ringmussen, groenlingen, koolmeesjes, matkoppen en een vrouwelijke grote bonte specht met jong gezien.  Zeker de moeite waard om terug te gaan, we willen in ieder geval de andere helft van het park nog bekijken!

De ijsvogel

3 augustus ben ik weer naar Sprotbrough Flash gegaan op jacht naar de ijsvogel. Ik ben er op tijd heen gegaan met het idee dat het dan nog rustig zou zijn, zodat de vogels niet worden afgeschrikt. Aan de rivierkant zaten wat vissers, maar die maken niet veel herrie, dus dat zou goed moeten komen...

Meerkoet, waterhoen, waterral, blauwe reiger, fuut... van alles kwam er voorbij, maar geen teken van de ijsvogel.

Na twee uur had ik de hoop voor vandaag zo'n beetje opgegeven. Toen hoorde ik echter het typerende *tjiep*tjiep*. Ik hield mijn adem in en keek om me heen. Daar midden over het water zag ik wat aan komen vliegen, mijn richting uit. Het zal toch niet???

Wat een prachtige vogel. Enkele minuten heb ik van dit prachtige vogeltje mogen genieten. Na 3 vispogingen had hij beet en vertrok weer. Geweldig!

Het was zeker het wachten waard!

Juli

Vorige maand hebben we een aantal dagtripjes gemaakt. Ook hier was het weer namelijk zonnig en warm en daar moet je natuurlijk gebruik van maken!

Op 1 juli zijn we naar Potteric Carr Nature Reserve geweest, een natuurgebied van Yorkshire Wildlife Trust met uitgezette wandelingen en schuilhutten om het aanwezige wildlife te bekijken. Als je in het natuurgebied loopt waan je je ver weg van de stad; de plekken waar je nog stukken van de snelweg kunt zien maken het onwerkelijk. Hoewel de schuilhutten mooi waren, zaten de meeste vogels toch te ver weg om goed te bekijken (en wij waren natuurlijk onze verrekijker vergeten). Toch heeft dit bezoekje ons wel geïnspireerd om meer natuurparken met kijkhutten te gaan bekijken.

Op 2 juli was het een wat frisse en bewolkte dag, dus hebben we een uitstapje naar "The Deep" in Hull gemaakt. The Deep is een soort dierentuin, maar dan met allemaal aquaria. Ze hebben wel 3.500 vissen, waaronder haaien en 2 zaagvissen. Het is nog relatief nieuw (geopened in 2002) en ze zijn dan ook nog steeds wat uit aan het breiden. Wij vonden het zeker de moeite van een bezoekje waard.

Op 6 juli zijn we naar Sprotbrough Flash geweest, een ander natuurgebied van Yorkshire Wildlife Trust in Doncaster. Bij Poterric Car was ons verteld dat dit ook de moeite van het bezoeken waard is (zeker omdat er ijsvogels in het gebied aanwezig zijn). Nadat ik gehoord had van de ijsvogels werd mijn doel om een ijsvogel op de foto te krijgen. Deze vogeltjes zijn echter supersnel en schichtig waardoor dit niet zo'n gemakkelijke opgave was. Op 6 juli is het bij een langskomende blauwe flits gebleven. Hierdoor wist ik echter wel zeker dat de ijsvogel in dit gebied aanwezig was! Verder waren er futen en aalscholvers (zie foto) aanwezig die zich beter lieten bekijken dan de ijsvogels.

Op 7 juli was het weer een erg warme dag en besloten we richting de kust te gaan om wat verkoeling op te zoeken. We hebben toen een bezoekje gebracht aan Bempton Cliffs (een van de gebieden van de RSPB, the Royal Society for the Protection of Birds oftewel de Engelse vogelbescherming). Bij de Bempton Cliffs zijn meerdere uitkijkpunten aanwezig waar je de grote groepen vogels die rondzwermen en broeden op de kliffen kunt bekijken. Zo zitten er een papegaaiduikers, kittiwakes, ringmussen en als hoogtepunt Jan-van-Genten (zie foto). Het was heel gaaf om deze mooie grote vogels zo dichtbij te zien vliegen! Naar ons idee in ieder geval iets waar je zeker langs moet als je in de buurt bent (als je tenminste van natuur/vogels houdt, want veel meer valt er niet te beleven). Nadat Britt zich braaf heeft moeten gedragen bij de vogels zijn we natuurlijk ook nog even doorgereden naar een hondenstrand waar Britt lekker in de zee kon zwemmen.

Enthousiast geworden door de vogels die ik gezien had in Bempton Cliffs besloot ik op 9 juli weer een kijkje te nemen in Sprotbrough Flash, op de hoop dit keer wel een ijsvogel op de foto te krijgen. Hoewel dit in theorie gelukt is was het nog niet helemaal zoals ik het me had voorgesteld. De ijsvogel was alleen even aan de overkant van het water gaan zitten, wat toch wel erg ver weg was. In ieder geval nog meer bewijs dat er daadwerkelijk ijsvogels aanwezig zijn, volgende keer beter...

Op 10 juli hebben we vervolgens een bezoekje gebracht aan Brodsworth Hall and Gardens (van English Heritage). Dit ligt op 15 minuten van huis en stond daarom op ons lijstje van "nog te bezoeken". Brodsworth Hall is een oud landhuis met bijbehorende tuinen waar je van binnen en buiten een kijkje kunt nemen om oude tijden te herbeleven. Hoewel ze hun best doen er wat van te maken was de entreeprijs in verhouding met wat het is naar ons idee te hoog. Helaas dus geen "must see".

Op 13 juli hebben we een kijkje genomen bij Saltmarshe Delph Nature Reserve, ook onderdeel van Yorkshire Wildlife Trust. Hoewel we hier futen met jongen, zwanen met jongen, kleine kiekendieven en de kleine karekiet hebben gezien viel het toch wat tegen. De officiële uitkijkhut was afgesloten (om broedende vogels te beschermen) en de wandelpaden bleken eigenlijk nooit bewandeld te worden en bestonden dus vooral uit brandnetels.

Op 15 juli zijn we naar Blacktoft Sands geweest, een van de plekken van de RSPB. Dit was zeker de moeite waard: de RSPB heeft dit mooi onderhouden, er staan mooie schuilhutten met uitleg welke vogels er te zien zijn en ook de natuur is gewoon mooi. Vooral de kluten (zie foto) waren mooi om te zien, zeker omdat ze jongen hadden die ze natuurlijk ook moeten beschermen. Er zaten ook baardmannen (een vogelsoort dus) in het riet, maar deze zaten helaas te ver weg en te vaak verscholen om goed te kunnen zien.

Van 26 juli tot en met 28 juli zijn we naar Patrington geweest. Mijn baas heeft daar een stacaravan waar het personeel ook gebruik van mag maken. Aangezien het mijn verjaardag was en er toch geen visite zou komen, besloten we dat dat een leuk weekendje weg zou zijn. Het ligt vlakbij de kust, dus we waren erg blij dat het weer ook goed was. Op vrijdag hebben we een heerlijke strandwandeling met Britt in Easington gemaakt. Op zaterdag zijn we vervolgens naar Spurn Point geweest, weer een natuurgebied van Yorkshire Wildlife Trust. Spurn Point is een smal strookje land tussen de riviermonding van de Humber en de zee. Je ziet en hoort dus aan 2 kanten water wat een heel aparte gewaarwording is. Ook hier zaten weer verschillende soorten vogels, waarbij de wulp (een grote wadloper met een enorme lange snavel) wel onze favoriet was. Toen van van Spurn Point terugreden naar de caravan kwamen we nog langs Kilnsea Wetlands Nature Reserve (ook van Yorkshire Wildlife Trust). Hoewel dit maar een klein stuk natuurgebied is zaten hier kluten en kleine zilverreigers (zie foto).

's Avonds hebben we toen nog Hodgson's Fields Nature Reserve (Yorkshire Wildlife Trust) bezocht. We moesten hierbij door de weilanden lopen met Longhorn runderen (inclusief stier) en ik kan je vertellen, die naam hebben ze niet voor niks (zie foto). Wij bleken echter een van de weinigen die dit gebied bezoeken, want halverwege werd de route onbegaanbaar door de grote hoeveelheid brandnetels die tot okselhoogte groeiden. Toen zijn we dus maar weer omgedraaid...

Zondagochtend 28 juli (hoera!) hebben we maar eens echt Engels gedaan door Engels ontbijt te eten op de camping. Daarna hebben we Welwick Saltmarsh Nature Reserve (Yorkshire Wildlife Trust) nog bezocht. Dit natuurgebied aan de riviermond van de Humber bleek echter vrij klein en weinig bewandelbaar. Toen moest helaas de caravan worden schoongemaakt en was ons weekendje uit weer voorbij.

Tenslotte zijn we op 30 juli nog naar RSPB Dearne Valley, Old Moor geweest. Hier kwamen we tot de conclusie dat we alle natuurgebieden van de RSPB toch wel erg mooi vinden en na het enthousiaste praatje van de vrijwilligers hebben we ons aangemeld als RSPB lid. Op deze locatie hebben we onder andere kievitten, oeverlopers (zie foto), groenlingen, botvinken en goudvinken gezien.

Zo opgesomd lijkt het alsof ik amper werk, haha! Maar we ondernemen gewoon veel in mijn vrije tijd (en André heeft nog steeds alleen maar vrije tijd), omdat er toch geen familie en vrienden in de buurt te bezoeken zijn.

Schotland

Van 22 juni tot en met 29 juni hebben we in een huisje in Schotland gezeten. Om precies te zijn in het dorpje Strathyre, bij het Nationaal Park Loch Lomond and the Trossachs.

We verbleven samen met Britt in een cottage op 12 hectare land. Hoewel we dus 'op eigen terrein' al een leuk wandelingetje konden maken, hebben we natuurlijk vooral de omgeving verkend.

Extra leuk was het uitzicht vanuit ons huisje. Doordat het midden in de natuur lag hadden we constant visite van rode eekhoorns en vogeltjes.

Op weg naar Strathyre hebben we eerst nog een dagje in Edinburgh gekeken. Hoewel het een leuke stad is was onze dag niet zo geslaagd, omdat het aan een stuk door bleef regenen. We hadden wel gelijk het gevoel in Schotland te zijn. Gelukkig was de rest van de week minder regenachtig en we hebben zelfs aardig wat zon gehad.

Onze vakantie bestond voornamelijk uit relaxen en wandelen. Ik had van tevoren al een aantal leuke wandelingen uitgekozen zodat we per dag konden bekijken waar we zin in hadden.

Hoewel alle wandelingen mooi waren is er toch een die me altijd bij zal blijven. Op 26 juni hebben we 's avonds namelijk een wandeling in Balquhidder gemaakt. Het zou een korte wandeling maar wel een aardige klim zijn, om zo bij een mooi uitzichtpunt te komen. Helaas bleek de wandeling afgesloten wegens de slechte kwaliteit van de paden. Eigenwijs als we zijn besloten we toch een kijkje te nemen. De paden waren inderdaad niet al te best (en de terugweg moesten we dezelfde weg nemen, want de oorspronkelijke route was zeker niet meer toegankelijk), maar de wandeling was de moeite waard. Het uitzicht was prachtig!

We waren natuurlijk de enige op deze wandeling en terwijl ik genoot van het prachtige uitzicht werd ik blij verrast door André die op een knie voor me ging zitten. Dit huwelijksaanzoek, dat ik natuurlijk met "ja" heb beantwoord, maakt dat ik deze vakantie en deze wandeling in het bijzonder nooit zal vergeten!