Visite

De laatste blog over visite is alweer die van Yolanda (half augustus), maar we hebben nog veel meer bezoek gehad! Ik kan het niet eens bijhouden op mijn blog, kun je nagaan! Het is altijd weer spannend hoe het zal gaan, want logeren is toch spannender dan een middagje op de koffie, maar we kunnen zeggen dat het tot nu toe alleen maar super gezellig is geweest!

23 tot en met 26 augustus zijn Monique en Patrick op bezoek geweest. Op de dag van aankomst hebben we eerst een rondleiding door Doncaster gegeven. We hebben dit keer niet alleen de binnenstad met de markt laten zien, maar ook de St George's Minster. Deze kerk hadden we zelf ook nog niet bekeken, maar hij was mooier dan we gedacht hadden! Natuurlijk hebben we ook gelijk een Tea room (dit keer "Woods tearoom" van binnen laten zien (en proeven), want dat hoort nou eenmaal bij Engeland. Op zaterdag 24 augustus zijn we een dagje naar York geweest. Dit oude stadje stond bij ons nog op het 'te bezoeken' lijstje en we hadden zelfs een leuke stadswandeling in ons wandelboekje gevonden. Hoewel we dapper aan de wandeling begonnen eindigden we al snel schuilend bij de roeivereniging, daarna schuilend bij de Costa's en vervolgens schuilend bij een high tea. Tjah, echt Engels weer zullen we maar zeggen. Ondanks dat was het heel gezellig en tussen de druppels door konden we toch ook wel merken dat York een schattige oude stad is.

Op zondag moesten we eerst even naar de pig nic, een picknick met cavia's, georganiseerd door de lokale cavia opvang. Een beetje vreemd, maar vooral ook hilarisch! Nadat we de cavia's weer naar huis hadden gebracht zijn we doorgegaan naar Nostell Priory and Parkland, een landgoed van de National Trust waar we nog een wandeling hebben gemaakt (en uiteraard bijna verdwaald zijn).

Op maandagmorgen zijn we nog met de trein naar Sheffield gegaan. Een heel ander soort stad dan York, heel nieuw en groen, maar ook zeker een aanrader!

En toen was het weekendje helaas alweer voorbij en gingen Mo & Patrick weer op de trein richting het vliegveld en ik & André stapten weer op de trein naar Doncaster.

Van 19 tot en met 22 september zijn mijn ouders weer op bezoek geweest. We konden het vorige bezoek nog als de dag van vandaag herinneren, wat gaat de tijd toch snel! Donderdagavond hebben we eerst gezellig bijgepraat. Vrijdag hebben we een nieuwe poging gedaan om York te ontdekken. Gelukkig was het nu een stuk droger dus konden we wel van de omgeving genieten. Helaas hadden we file op de terugweg, dus was André nog net op tijd thuis voor zijn toneelvoorstelling. Ik ben toen met m'n ouders nog naar de pub "Highway Man" gewandeld waar we gezellig wat hebben gegeten en gedronken. Zaterdag werd vervolgens een dag voor de hondjes, dus we zijn met Britt & Bram bij Hatfield Moors gaan wandelen. Gelukkig hadden we weer geluk met het weer, dus het werd een heerlijke wandeling in het zonnetje, omringd door paddestoelen. André had deze week zijn toneelvoorstelling "Splish Splash" dus zaterdagavond zijn we daar met zijn allen heen geweest. Het was gelukkig een grappig stuk, dus leuk om te kijken! Helaas was het zondag na de koffie weer tijd om de gasten uit te zwaaien. Helaas vliegt de tijd als het gezellig is extra hard...

Dan ben ik eindelijk weer up to date en aangeland bij onze laatste gasten, want van 18 tot 22 oktober zijn André's ouders op bezoek. Op vrijdag kwamen ze in Doncaster aan dus hebben we eerst weer Doncaster zelf laten zien. Op zaterdag zijn we vervolgens naar Fountain Abbey geweest, want daar wilden we graag nog een keer in de herfst heen. De herfstkleuren begonnen al mooi door te komen en het was heerlijk wandelweer. Er lopen daar talloze fazanten wat toch een hele aparte gewaarwording blijft (en heel spannend voor Britt die dus niet los mag).

Zaterdagavond zijn we lekker uit eten geweest bij Liberty, waar ze biologische en zelfs gluten vrije burgers hebben. Het was dan ook erg lekker, alleen veel te veel, ik kon helaas geen toetje meer op!

Zondag waren de weersvoorspellingen niet overal even goed, dus zijn we weer naar York geweest, waar we dus wel in het zonnetje hebben gelopen. Het blijft een leuke stad om te bezichtigen! Op maandag moest ik helaas weer aan het werk, dus is André met zijn ouders op de trein naar Sheffield gestapt. Helaas een regenachtige dag, maar gelukkig heeft Sheffield ook veel leuke overdekte plekjes.

We zullen zien wie onze volgende gasten zijn...  :-)

Lake District

Van zaterdag 28 september tot zaterdag 5 oktober hebben we een weekje in een cottage in Lake District gezeten. Lake District is zo'n 2.5 uur van ons huis vandaan en we waren er nog nooit geweest, maar ik had er al wel veel positieve verhalen over gehoord. Hier moest dus een vakantieweekje worden doorgebracht!

We zaten in een cottage in Troutbeck Bridge, vlakbij een van de meest toeristische plaatsjes: Windermere. Zaterdagavond gelijk de boel maar even verkend door een wandelingetje te maken met uitzicht op het meer (heel toepasselijk ook genaamd Windermere). Prachtig!

Zondag zijn we naar RSPB reserve Leighton Moss geweest. Het hoofddoel was het zien van baardmannen (een vogelsoort dus). Helaas moest ik genoegen nemen met hun vrolijke getjilp, want ze bleven verscholen in het riet. Het was wel een prachtige dag en ondanks dat ik geen baardmannen heb gezien was het toch de moeite waard. Een mooi park, mooie vogelkijkhutten (al hebben we weinig bijzonders gezien, het bleef bij aalscholvers, wat eendensoorten en tureluurs) en een hele leuke tuin met allerlei soorten hommels en vlinders. Alleen de tuin was al de moeite van het bezoeken waard.

Maandag was het tijd voor een flinke wandeling. Ondanks dat de wandeling maar 8,6 km lang was hebben we er 4,5 uur over gedaan (wandeltijd dus, theepauze niet meegerekend). Dit zegt dus genoeg over het aantal hoogtemeters... Het was een wandeling (naja, sommigen zouden dit geen wandeling meer noemen, laten we zeggen een "hike") met een aantal pittige klimmetjes en het was zeker de moeite waard. De wandeling voerde ons door de prachtige omgeving van Borrowdale. Hier maakten we ook kennis met de Herdwick sheep, een schapenras van het Lake District.

Dinsdag was het helaas wat minder zonnig, maar gelukkig wel grotendeels droog. We zijn begonnen met het bezichtigen van Castlerigg stone circle. Hoewel het grappig om te zien was (vooral met alle bergen eromheen), was het kleiner dan gedacht. Aangezien we een aantal jaar geleden Stonehenge hebben bezocht, verwachtten we hier iets soortgelijks, maar dit was duidelijk niet commercieel. 

Vanaf de stone circle zijn we doorgegaan naar het dorpje Keswick. Keswick is ook een van de populaire toeristische dorpjes. In dit dorp waren honden zeer welkom. Zelfs in de meeste restaurantjes mochten ze naar binnen. Het viel ook direct op hoeveel honden er op straat liepen! Er zit ook een dierenwinkel die we in een advertentie hadden zien staan. Daar aangekomen bleek het tegen te vallen, de winkel was eigenlijk vrij klein. "Helaas" viel ons oog echter op een tuigje dat speciaal geschikt is voor de honden die meegaan de bergen in. Met als extra een handvat als ze extra steun nodig hebben bij een klimpartij. We hebben het tuigje gepast en omdat het overal verstelbaar is zat het zelfs bij Britt goed. De buikband zit ver achter haar elleboog zodat ze die niet meer kan bezeren en de sluitingen zijn weggewerkt. Erg mooi en comfortabel, dus dat was alvast Britt haar dierendagcadeau (prijzig maar op het oog de prijs zeker waard).

Daarna zijn we nog doorgereden naar Fell Foot Park. Fell Foot park is een park van National Trust aan de zuidelijke punt van het meer Windermere. We hebben hier een rondje gelopen, maar het bleek vrij klein te zijn dus van een echte wandeling konden we niet spreken, maar we hadden een mooi uitzicht over het meer.

Woensdagochtend hebben we het dorpje Ambleside bekeken. Woensdagmiddag hebben we een wandeling van 11,3 km in Kentmere gemaakt. Het was een druilerige dag, maar 's middags werd het toch droog. Het begin van de wandeling gaf ons nog wat problemen (we waren weer eens verkeerd gelopen), maar gelukkig kwamen we toevallig toch nog op een herkenbaar punt uit vanwaar we de wandeling konden vervolgen. De wandeling voerde ons door de vallei tot aan het waterreservoir en weer terug. Helaas ging het op de terugweg van onze wandeling regenen, maar we hebben er toch van genoten.

Donderdag was een erg regenachtige dag en we besloten daarom maar binnenactiviteiten te doen. We zijn begonnen met het bezichtigen van Townend, een oude boerderij van de National Trust. Omdat alles in deze boerderij nog in oude staat is kun je een goed beeld krijgen van hoe het leven daar vroeger moest zijn geweest. Vanaf Townend zijn we doorgegaan naar Wray Castle, een ander gebouw van de National Trust. Hoewel de omgeving erg idyllisch is, was het gebouw zelf minder de moeite van het bezichtigen waard. In die gevallen zijn we altijd extra blij dat we lid zijn en dus geen entreegeld hoeven te betalen! Na het bezoek aan Wray Castle hebben we het schattige dorpje Hawkshead nog bekeken. Het dorpje zelf is erg klein (wat je niet zou zeggen gezien de grote parkeerplaats), maar we hebben ons toch weten te vermaken door de Beatrix Potter (van de tekeningen) gallery en een theehuis te bezoeken.

Vrijdag was het dan eindelijk tijd voor een Engels ontbijt (het regende toch weer), wat uiteindelijk meer een brunch werd (gezien de hoeveelheid: gelukkig maar). Na deze brunch leek het weer wat op te knappen en zijn we naar het meer Ullswater gereden om daar een wandeling te maken. Hier was ook een grote waterval (Aira Force). Wetende dat de straten op sommige plekken halve meren waren en overal nieuwe riviertjes zijn gecreëerd, zal het niemand verbazen dat de waterval ook aardig doorstroomde! 

Zaterdag 5 oktober was de vakantie weer voorbij. Voor 10 uur moesten we het huisje verlaten. Aangezien ik nog steeds heel graag wat baardmannen wilde zien, zijn we nog een keer langsgegaan bij RSPB Leighton Moss. Na zo'n 45 minuten wachten (= naar riet staren) was het eindelijk zover, een paartje baardmannen liet zich zien! Deze grappige vogeltjes zijn ongeveer zo groot als een koolmees en danken hun naam aan de zwarte tekening op de wangen van het mannetje (ziet eruit als een baard). Ze leven in het riet en eten 's zomers insecten. In de winter gaan ze over op het eten van zaden en daarom moeten ze grid eten (om hun spijsvertering te verbeteren). Oktober/November is dan ook de beste tijd om deze grappige vogeltjes hier te zien omdat ze dan uit het riet komen om grit te eten!

Onderweg zijn we ook nog langs RSPB Dove Stone gegaan en hebben daar een wandeling om een waterreservoir gemaakt.